เมื่อจะพูดถึงนกยูงเรา คงจะเคยเห็นมันตามสวนสัตว์ ตามฟาร์มต่างๆ นกยูงเป็นนกขนาดใหญ่ นกยูงนั้นมีอยู่ด้วยกัน 2ประเภท คือนกยูงอินเดียและนกยูงไทย แต่เราจะพูดถึงนกยูงไทยของเราเอง ซึ่งมันมีลักษณะเด่นบริเวณหางซึ่งจะมีสีเขียว หัวของมันจะมีหงอน แก้มมีสีฟ้าและเหลือง และหลังก็จะมีสีเขียวด้วย ในอดีตนั้นประเทศไทยเราจะพบนกยูงมากทั่วทั้งประเทศเลยก็ว่าได้ มันจะอยู่ตามหาดและที่ราบริมแม่น้ำ ในที่โล่งๆกลางป่า แต่ปัจจุบันนี้จำนวนประชากรนกยูงนั้นมีปริมาณที่ลดลง เนื่องจากถิ่นอาศัยอย่างป่านั้นได้ลดลง และมันยังถูกล่าด้วย เราจะพบเห็นเจ้านกยูงได้ตามสวนสัตว์ต่างๆและเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่า อย่างเช่น เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูเขียว,เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง,อุทยาน แห่งชาติภูพาน,เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรนกยูงนั้นจะออกหากินในตอนเช้าๆจนถึงบ่าย

ซึ่งมันจะออกหากินตามบริเวณสันทรายและตามหาดทรายต่างๆ มันจะกินพวกสัตว์ตัวเล็กๆและจะกินพวกเมล็ดพืชเป็นอาหาร และมันจะชอบอยู่กันเป็นฝูงเล็กๆ แต่ถ้าเป็นนกยูงที่อยู่ตามเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าต่างๆละก็ มันมักจะอยู่รวมตัวกันเป็นฝูงใหญ่ นกยูงนั้นมันถูกล่าได้ง่ายเพราะด้วยที่มันมักจะตื่นตกใจต่อเสียงต่างๆ เช่นเสียงปืนของนักล่าสัตว์ และเมื่อมันได้ยินเสียงปืนนั้นมันจะส่งเสียงร้องดัง ซึ่งจะทำให้ผู้ล่าเจอตัวมันได้ง่าย นกยูงจัดได้ว่าเป็นนกขนากใหญ่ที่มีความสวยงามมากและสง่างามที่สุด เพราะด้วยความสวยงามของสีขน และท่าทางของมัน จุดที่เด่นและสวยงามที่สุดก็อยู่ที่ตรงแพนขนหรือหางของมันนั่นเอง ซึ่งการรำแพนของนกยูงนั้นจะเกิดกับนกยูงตัวผู้ที่กำลังเกี้ยวนกยูงตัวเมีย โดยมันจะรำแพนเพื่อดึงดูดความสนใจจากตัวเมีย เมื่อตัวเมียสนใจมันจะเดินเข้าหา และพวกมันก็จะผสมพันธ์กัน